Preminuo Radomir Antić

Bivši selektor reprezentacije Srbije i jedini trener u istoriji fudbala koji je trenirao veliku špansku trojku (Real Madrid, Barselonu i Atletiko Madrid), Radomir Antić, preminuo je u 71. godini svog života. Antić je preminuo od raka pankreasa, koji mu je ustanovljen poslije Nove godine.

Kolika je veličina u svijetu ,,najvažnije sporedne stvari” bio srpski strateg, govori i tekst najuticajnijeg španskog novinskog lista Marca. Njihov oproštaj od Antića vam prenosimo u cjelosti.

„Postoje ljudi koji su rođeni u Žitištu, malenoj zabiti u Srbiji, a bliski su nam kao da su iz Aranhuesa. To je slučaj Radomira Antića. U svim svojim ‘kancelarijama’, jedina profesija mu je bila fudbal. Bio je igrač, trener, selektor i komentator. Jedino nije bio predsjednik. Zato što to nije ni želio.

Prvi dodir sa Španijom je imao kao igrač Saragose gde je služio kao elegantan i moćan defanzivac. Znao je da krene naprijed i tu se razlikovao od tadašnjih odbrambenih mesara koji su udarali sjekirama i nisu koristili anesteziju. Znao je kada da smiri utakmicu i elgantno krene naprijed tražeći protivnički gol svojim razornim šutem.

Kao čisti Balkanac je vrlo brzo prihvatio kastiljanske vrijednosti. Ali na specifičan način. Sa stilom Johana Krojfa ili Majkla Robinsona. Jednog dana je slagao timove u 4-4-2, drugog u 4-3-3. Antić Španac ili španski Antić može da budu poseban predmet na Kraljevskoj Akademiji fudbala.

Obukao je trenerku i u njoj stigao do najvećih visina. Jedini je čovjek u istoriji koji je određivao sastave Real Madrida, Barselone i Atletiko Madrida. Sveto trojstvo. Radio je sa maršalima zavjera, predsjednicima Mendozom, Hilom i Gasparom. Bio je to put prepun zamki kao ratni front u Vijetnamu, ali ih je on prolazio kao kapetan mirnoće i general fudbala.

U Realu, u napadu svoje originalnosti, otpušten je kada je bio prvi na tabeli. U Atletiku je sebi sagradio bistu u centru muzeja kao tvorac duple krune. Izmešao je Simeonea i Kika. Vatru i dlanove. Ostavio je sebi otvorena vrata i dva puta se vraćao u klub. Ali srećni završeci su tada bili već zatvorena radnja. Na Kamp Nou je došao kada je cijela Barselona plakala zbog Gaspara.

Kada je prešao u komentatore, ušao je u all-star kategoriju jer je uvijek pričao bez rukavica. Diplomatija je u njegovim govorima uvek gubila u korist istine. Gledao je fudbal i prepričavao ga bez zadnje namere da iz tih riječi izvuče korist i privilegiju. Bio je autentičan, posebna vrijednost u gomili običnih.

Nažalost, poslednji udarac uvek dođe. Rado, Radomir ili Antić ne ulazi na listu pozvanih za sljedeću utakmicu. Ali, isto je. Njegovo ime zauvijek ostaje upisano na tabli.

On bi sigurno dao bolji naslov, bolje napisao ovaj tekst i bolje prokomentarisao od mene. U njegovom stilu.

Zagrljaj, Mister fudbal.”


Izvor: Marca
Tekst pisao: Jose Luis Hurtado
Foto: BHRT